Kronika życia powstała z połączenia kilku rękopisów Jana Zaleskiego. Pierwsze jej wydanie ukazało się w 1999 r. Obecne poszerzone jest o nowe teksty i zawiera: 1. „Kronikę rodzinną” spisaną w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych, dotyczącą wydarzeń z lat 1926–1963; 2. Dzienniczek pisany w latach 1969–1971 obejmujący wydarzenia z lat 1923–1970; składa się z trzech części: odtworzonego pamiętnika z lat młodzieńczych, który zaginął w 1945 r., zapisu, nieraz bardzo luźnego, wydarzeń z lat 1946–1969 oraz szczegółowego zapisu wydarzeń z lat 1969– 1971; 3. Dwutomowy dzienniczek z lat 1971–1981, pisany na bieżąco, a przerwany na cztery miesiące przed śmiercią; 4. Drzewo genealogiczne oraz notki biografi czne rodziny Zaleskich i rodzin z nią spokrewnionych: Sławińskich, Isakowiczów, Muraszków, a także liczne, luźne zapiski dotyczące ich historii; 5. Luźne notatki na temat historii Monasterzysk i Korościatyna; 6. Dokumenty rodzinne zbierane przez Jana Zaleskiego; 7. Dokumenty rodzin Sławińskich i Isakowiczów, będące w posiadaniu Teresy Zaleskiej, wdowy po Autorze; 8. Fragmenty listów pisanych przez Jana Zaleskiego do Anieli Muraszki w latach 1955–1980. Materiał zawarty w pozycjach 1–4, po jego chronologicznym uporządkowaniu, podany jest zwykłą czcionką. Ze zrozumiałych powodów nie zamieszczamy wspomnień poruszających najbardziej osobiste sprawy rodzinne. Zapisy z lat 1969–1981 ze względu na ich szczegółowość publikujemy jedynie w wyborze. Wszędzie tam, gdzie zapiski domagały się redakcyjnego komentarza, wprowadzono go kursywą. Kursywą zapisano również cytaty z listów, wspomnień i dokumentów źródłowych. W ten sam sposób podano również wprowadzone do tekstu wspomnienia prof. dr. hab. Michała Łesiowa, prof. dr. hab. Leszka Bednarczuka, prof. dr hab. Marii Schabowskiej, prof. dr hab. Marii Zarębiny i dr. Stanisława Koziary oraz wspomnienia byłych wychowanków Państwowego Zakładu Wychowawczo-Naukowego w Krzeszowicach: Danuty Kwiecień, Kazimierza Konarskiego i Zbigniewa Nowaka, a także relacje Anieli Muraszki, ks. Józefa Maciaszka, Heleny Hutnik i Ireny Isakowicz. We wszystkich zapisach zachowano oryginalny styl i język Autora. Źródło opisu: Małe Wydawnictwo